Recykling czy utylizacja
Definicja utylizacji mówi, że jest to proces przetwarzania odpadów w celu uzyskania surowca wtórnego do produkcji wyrobów. W rozumieniu potocznym za taki proces uznajemy całkowitą degradację tych odpadów poprzez ich spalenie w specjalistycznych spalarniach lub oddziaływanie innymi metodami fizyczno-chemicznymi. Z kolei recykling prowadzi do wykorzystania odpadów w charakterze surowców wtórnych. Do takich zalicza się między innymi makulatura, złom czy tworzywa sztuczne.
Pomimo różnic w nazewnictwie procesy te wzajemnie się zazębiają. Przykładem jest chociażby wykorzystanie spalarni odpadów do produkcji energii cieplnej i podgrzewania wody gospodarczej lub centralnego ogrzewania. Z kolei odpady spożywcze stanowiące pozorne zagrożenie ekologiczne i epidemiologiczne odpowiednio zagospodarowane mogą być surowcem do produkcji ekologicznych nawozów lub biogazu.
Utylizacja i recykling to dwie najważniejsze metody zagospodarowania odpadów, pozwalające uniknąć ich składowania na wysypiskach.
Kiedy niezbędna jest utylizacja?
Odpady są poważnym problemem każdego cywilizowanego społeczeństwa, bowiem nieodpowiednio zagospodarowane przyczyniają się do skażenia środowiska, zatruwania wód i rozwoju chorób zakaźnych. Utylizacja i recykling pozwalają na zmniejszenie góry śmieci, a przy okazji zapewniają też dostawy często cennych surowców produkcyjnych.
Istnieją jednak takie grupy odpadów, które nie są w żaden sposób przydatne, a ryzyko skażenia, jakie ze sobą niosą, wymaga ich trwałego zniszczenia. Do standardowych zaliczana jest na przykład utylizacja przeterminowanych leków, które nie tylko nie nadają się do ponownego wykorzystania, ale też mogą być silnymi toksynami. Z kolei nie zawsze konieczna jest utylizacja odpadów żywnościowych, w wielu przypadkach nadających się do wykorzystania w procesach produkcyjnych. Trwałemu niszczeniu w spalarniach poddaje się tylko ich niewielki procent.